نصف جهان: روي تاوارس معتقد است که گلرهاي ايراني پتانسيل بالايي دارند ولي گلرهايي که خارج از ايران کار مي کنند، در شرايط بسيار بهتري از لحاظ روحي و سخت افزاري قرار دارند. گفتگو با تاوارس مربي گلرهاي سپاهان مصاحبه اي است که حاوي نکات جذابي در مورد شرايط دروازه باني در ايران و مقايسه آن با کشورهاي اروپايي و موارد قابل توجه ديگري است.

 وقتي با بسياري از مربي هاي دروازه باني در ايران صحبت کرديم، آنها از شما تمجيد مي کردند. شما در حال حاضر وضعيت دروازه باني در فوتبال ايران را چطور ارزيابي مي کنيد؟

فکر مي کنم در ايران گلرهاي خوبي داريم؛ اين عقيده من است. فکر مي کنم گلرها بايد روي تکنيک هاي پايه اي بيشتر کار کنند. گلرهاي زيادي پيش من مي آيند و من با آنها کار مي کنم، اشتباهات پايه اي زيادي در عملکرد آنها مي بينم و اين مربوط به گذشته است. من هميشه از خدا بخاطر بچه هايي که داشته ام (اشاره به شاگردهايش) تشکر مي کنم؛ کساني که با احترام به کار من باور داشته اند. «احترام» مهمترين کلمه اي است که در دنيا به آن بيشتر از هر چيزي ديگري توجه دارم.

 در ايران بازيکنان علاقه زيادي براي پيشرفت و گرفتن عناوين مختلف دارند. آنها مي خواهند سخت کار کنند. شما اين موضوع را ديده ايد؟

در سال هاي اخير که در ايران کار کرده ام، تمام گلرهايي که با آنها کار کرده ام، فرصت بازي کردن در خارج از کشور را داشته اند؛ محمدرضا اخباري اولينشان بود. من در مورد حامد لک صحبت نمي کنم، چون زمان زيادي با او کار نکردم؛ اما اخباري، رشيد و الان پيام، اين سه دروازه بان، پيشنهادهايي براي بازي کردن خارج از ايران را دريافت کرده اند. اخباري در آن زمان با سايپا قرارداد داشت و سايپا رضايتنامه او را صادر نکرد. رشيد مظاهري پيشنهادي براي بازي در اروپا داشت ولي بندي در قراردادش وجود داشت و مديرعامل اجازه جدايي او را نداد. الان هم پيام نيازمند چند پيشنهاد براي بازي کردن در پرتغال دريافت کرده است. اينها واقعيت است. من در مورد چيزهاي غيرواقعي صحبت نمي کنم. اينها واقعيت است و اتفاق افتاده است  و من نيازي ندارم که الکي از کسي تعريف کنم. هميشه به گلرهايم مي گويم که به آنها کمک کوچکي براي گرفتن اين پيشنهادات و عملکردي که داشته اند، کرده ام. وقتي من کارم را با شاگردانم شروع مي کنم، هميشه از آنها مي پرسم که چه هدفي براي آينده‌شان در نظر دارند و تمام آنها پاسخ هاي مشابهي دارند. آنها به من مي گويند که دوست دارند براي تيم ملي بازي کنند و به باشگاه هاي اروپايي بروند. اولين سئوال من در مواجهه با چنين موقعيت هايي اين است که اين سئوال را مي پرسم که آيا شما به اين چيزي که مي گوييد، باور داريد يا نه؟ وقتي اين را مي پرسم، هيچ کسي باور ندارد. گلرها مي خواهند بروند و موفق بشوند، ولي رسيدن به اين موفقيت خيلي سخت است. آنها بايد بدانند که اول بايد خودشان را باور کنند و دوم مربي هر روز با آنها کار خواهد کرد و بعد از اين دو مرحله است که «سينرژي» (هم افزايي) ايجاد مي شود و آنها به اهدافشان مي رسند.

سطح دروازه بان هاي ايراني را در سطح بين المللي چطور مي بيني؟

من به دروازه بان هاي ايراني باور دارم ولي شما بايد يکسري موارد را چک کنيد؛ فرهنگ ايراني، روش هايي که دروازه بان هاي ايراني در ايران رشد مي کنند و اينکه گلرهاي خارجي در شرايط متفاوتي رشد مي کنند. خارج از ايران گلرها در زمين هاي خوب، با مربي هاي خوب و با ذهنيت خوب کار مي کنند و اين موارد باعث مي شود که آنها قوي تر بشوند. در اروپا اگر دروازه بان اشتباه کند، همه حمايتش مي کنند ولي اگر در ايران دروازه باني اشتباه کند، همه او را تحت فشار بيشتري قرار مي دهند. من هميشه اين مثال را مي زنم. مثلاً اگر شما چهار بار به خانه برويد ولي هر بار دعوا داشته باشد، ديگر در مرتبه پنجم ترجيح مي دهيد به کافي شاپ برويد. اين شايد مثال احمقانه اي به شمار برود ولي شما بايد دروازه بان ها را حمايت کنيد، چون دروازه باني پست بسيار سختي است. مردم هيچ چيزي در مورد پست دروازه باني نمي دانند. يک مثال ديگر براي شما مي زنم. وقتي پيام موفق نشد که يک پنالتي را بگيرد، خيلي ها در اينستاگرام به من پيام مي دادند و دستور مي دادند که تو بايد بيشتر با پيام روي ضربات پنالتي کار کني. من به پنالتي ها اهميت نمي دهم. براي من پنالتي 50-50 است. غيرممکن است که دروازه بان پنالتي را بگيرد، چون فاصله خيلي کم است و به بازيکني که ضربه را مي زند هم بستگي دارد. همچنين قدرت ضربه هم مي تواند خيلي زياد باشد و با توجه به مکانيزمي که بدن ما دارد، غيرممکن است که توپ را بگيري؛ با اين حال، ما صحبت مي کنيم و سعي مي کنيم هر روز بهتر شويم.